2019-01-31 dag 15, Djawebs, hiep hiep hoera, en met mijn Queen naar Barbara Beach, en feestje
Donderdag 31 januari 2019, hieperdepiep hoera, met deze afsluitende zin, en de bijbehorende klanken, werd "huize Dingsdag", op Curaçao gewekt. De kinderen in Nederland, waren er vroeg bij, om 7.05u. lokale tijd wilden zij de eersten zijn om hun Oma wakker te zingen. Met op de achtergrond de ondersteunende klanken van Moeder. Nou dat is gelukt. Oma, net als ik nog niet "uitgedeukt", schrok eigenlijk wakker van de aubade die door hun werd gebracht, maar kon het na enig knipperen alweer redelijk reageren, op hun mooie gezang. Toen zij buiten kwam was ze redelijk onder de indruk van de "versierselen" die haar werden aangeboden. "Dat had ik zeker niet verwacht," zei ze een beetje beduusd. Wel leuk. Nadat onze eerste "deukjes" alweer een beetje waren afgenomen, na een beetje water gebruik, pakte ze haar telefoon en begon de vele reacties, van familie, vrienden en kennissen te beantwoorden, te "liken" op FB...... Ook kreeg ze nog wat felicitatie telefoontjes tussendoor, toppie.....
Eigenlijk had ik op voorhand wel een idee waar ik vandaag heen zou kunnen gaan met mijn eigen "Queen". Met onze Kia Rio, reed ik richting Montaña, om even bij de "vlappentap" wat te tanken, en dit ook voor ons voertuig te doen. Vandaag zou ik haar meenemen naar "Santa Barbara Beach" een ietwat luxer type van aangelegd strand, gelegen aan de baai van het Spaanse water. Een paar jaar terug waren we al met de "Ernstige familie" en geweest, en "Vroeguh" toen onze Famia Antiana in 2007 in de "trouwringen hingen", met de boot daar geweest. Toen was het strand nog in aanleg, en de "locals" niet happy, met de aanleg van het voormalige "Hyatt bouwsel".
Aangekomen bij het gigantische complex, en in super-de-luxe staat onderhouden, wist ik dat de "guard at the gate" onze "tol penningen" al in ontvangst zou gaan nemen, wat normaliter aan het strand gebeurd door de "strand Maffia". Wel zo handig want ze calculeren ook direct de eerste consumptie in. "À raison de" 55 gulden mochten we naar binnen, ruim 22 Euro, bandjes om, vouchers voor 25 gulden besteding, mee naar het strand. Nog niet verkeerd natuurlijk, want ga nou eens naar Scheveningen, of Zandvoort aan Zee. Na het passeren van de binnen haven, een bijna 4 km rit, over het prachtige Golfresort. Even een kleine glimp opgevangen van de lange gangen van het hotel, het uitzicht even bewonderen, en dan door het hotel, naar het strand. Zoals eerder verteld is dit "kunst strand" veelvuldig dé locatie voor foto- en filmshoot's, en prachtig Wit. De prachtige aanlegsteiger, normaliter voor "Kokkie", Tony en ik, ons vaste visplek, was nu geheel "lampjesloos". Bij aanleg zaten de nu aanwezige "gaten", nog gevuld met mooie Blauwe lichtjes, die dienden deels als decoratie en deels als "looplijn". Niets van dit alles meer.
Een plekje onder bomen, uitgezocht camera gepakt, en even over de "dock" zoals staat aangegeven, naar de bootjes kijken. Voor de liefhebbers, de "BlueIce" ligt te koop voor zo'n slordige 5.5 miljoen dollars. Even leek het of ik op de Hiswa te water was beland. Aan de ander kant van de boom was een jong Nederlands-Marrokaans echtpaar uit België, die ik eerder al in het water was, had gesproken. De dreumes van 5 maanden, vermaakte zich tussen de hazenslaapjes door, met Papa in het water. Zij boden ons iets te drinken aan, wat na een poos door de strandbediening, werd gebracht. Hij had daarbij twee rekeningen, één voor het stel en één voor ons, geen probleem natuurlijk. Het stel echter reageerden, met; "Nee, die is voor ons....", ik antwoordde geen probleem toch. Maar ze tekenden beide rekeningen toch, op het kamernummer.....
Vijf minuten later kwam de jongen terug met een leiding gevende, en vertelde het koppel, dat dit niet kon, omdat we van "buiten af" kwamen. De jonge Vader, zich netjes verwoordend tegen de leidinggevende, was daardoor een beetje "pislink" geworden. Belachelijk vond hij dat hij niet eens een ander, een consumptie kon aanbieden. Hij vertelde ons ook het bedrag wat hij voor zijn twee wekelijks verblijf moest betalen, aan de reisorganisatie (volgens mij Tui), voor een beloofde- maar niet gekregen "all inclusive". Echt schandalig wat hij voor bedrag noemde, ten opzichte van andere locaties op het eiland. Om verder van die "eikel" af te zijn zei ik dat ik gewoon die voucher van 25 Naffels zou inzetten, voor de betaling van de twee drankjes. Mijn Mango, was trouwens niet te drinken, als kanttekening. Het jonge stel, die Zondag vertrekken was het duidelijk niet eens met de gang van zaken in het hotel, en zijn ook van plan om bij terugkomst een aardig briefje, of claim bij de reisorganisatie neer te leggen. Even een fotoshootje met de kleine man, gezellig babbelen met het stel, en dan weer terug naar huis. Hun achterlatend in het luxe-, maar overgewaardeerde, slecht één A4 tellende menu, dure hotel.....
De slingers die ik die ochtend zorgvuldig had opgehangen, waren een beetje uit hun "verband gerukt". Even badderen, haartjes doen en dan wachten op onze eerste gasten. Afgesproken met eigenaar Johan, van Batik Asli, om de bestelde rijsttafel 19.15u. op te halen. De nieuwkomers, Michael en Karen, wonend in Amsterdam op 5 minuten van ons huis, vielen met de neus in de boter. Ze konden, omdat Johan een nogal ruim bemeten rijsttafel, had meegegeven, direct aanschuiven. Henk en Myra gaven wel direct aan, dat dit uitzonderlijk was, en niet iedere gast, deze ontvangst ten deel valt. "Not inclusive". Ruim na het verstrijken van "Queenies" verjaardag, zelfs de 29 uur die ze vandaag had, ging iedereen, gevuld door het eten en drinken, weer zijn/haar weg... Een verjaardag om niet te vergeten, zo oordeelde mijn moppie..... Te Mañan..... amigoenan.....