2019-02-01 dag 16, Djabièrnè, dagje thuis, en 's avonds naar restaurant "in Ruben's Garage"
Vrijdag 1 februari 2019, redelijk brak ondanks dat ik nooit drink, zat ik gisterochtend vóór mijn Laptop, om wat fotootjes te rangschikken, en het blogje te schrijven. Het feestvarken mocht iets later opstaan, na de festiviteiten van gisteren. Gisteravond waren Michael en Karen, zoals ik eerder gisteren al heb verteld, op Curaçao aangekomen, en bij ons miniresort. Het eigenaars duo had wel direct aan hen verteld, "dit doen we anders nooit", maar het is de verjaardag van Lia, dus nu kan het een keer. Je moet namelijk, ook op het eiland, wel een beetje aan elkaar denken. In dit geval waren alleen het jonge stel, met dochter Lone, niet op de party aanwezig, zij gingen vandaag alweer "verhuizen" naar een andere plek op het eiland. Dus het was "the day after, the night before", een langzame start voor alle mensen die, net als wij "ons thuis" hebben op het Miniresort Curaçao4U, bij Henk en Myra.....
De laatste twee genoemden moesten, na het latertje van de gisteravond, om alweer 5.30u. opstaan om de kinderen naar school te brengen, en het eea voor te bereiden voor vertrek en aankomst van gasten. Het jonge stel wat, tot nu toe, het appartement r/n/b bewoonden, waren gepakt en stonden klaar om te vertrekken. Myra was al druk met de schoonmaak bezig, om het appartement even te "kuizen". We hadden zojuist afscheid genomen van Rebecca, Teun en Lone. Toen de volgende lading alweer klaar stond om het, zojuist schoongemaakte appartement te betreden. Voor de deur, waar Selikor nog steeds het huisvuil niet, uit deze buurt had opgehaald, stopte de taxi. Af en toe lijkt het er op, dat je in een Tv-programma zit zoals, "Love Island, Ex on the Beach", of iets dergelijks, waar de nieuwelingen uit de zee komen, hier is het de trap naar boven, naar onze afdeling. Jordi en Claudia kwamen de trap op, waar ze in de "Honeymoon Quiz" normaliter de trap moesten "afstijgen". Een Nederlands stel van Bonaire....
Wij waren vandaag, net als op de eerste vakantiedag op het eiland, aan het zwembad gebleven. Beetje traag, en zin om even wat te gaan lezen, want meestal komt dat er niet van. Na wat hand en spandiensten, met het insmeren van de mijn moppie, ging ik ook achterover. Mondjes maat kwamen onze "jongere vriendjes en vriendinnetjes" bij ons op het bordes aansluiten. De bar was weer open, tenminste zo leek het. In mijn beste "nieuw Zeelands", want het lijkt alleen een beetje op Engels, hebben Michael en ik, de hele middag zitten "ouwehoeren", over van alles en nog wat. Lia daarentegen was druk op terras A, om de "klanten" aan een natje en een droogje te helpen. Ook vandaag weer een "goed omzet", gedraaid in "Café ons Huis", aan de Kaya Strauss te Curaçao......
Nadat ik al een paar keer, "hoogste tijd" had geroepen en de Café klok, al bijna op 18.15u. stond, kon ik het terras sluiten. Lia bood nog wel aan, "jullie kunnen wel blijven zitten, maar wij gaan weg". Haartjes wassen, even de plooien glad strijken en op pad naar restaurant "in Ruben's Garage". Ook waren de eilanders "de Cock" met vrouw Riet, en een echtpaar uit Purmerend, Ed en Ilona ons tot dan toe onbekend, ook uitgenodigd. We zouden trouwens al eerder vandaag, in deze setting hebben afgesproken op het Caracasbaai strand, om daar de BBQ om 17.00u, te houden maar "Kokkie" app'te, "er staat te veel wind, mattieeee, we doen het thuis...". Ik had gevraagd aan "Kokkie" of hij zijn befaamde Ossenhaas wilde klaarmaken.....
Meestal "impregneert", zoals ik het steevast noem, hij deze dan in twee verschillende marinades, en dan is het smullen geblazen. Met een kwaliteit, die ik eigenlijk nog nooit ergens, heb geproefd. En dit op een "stenen bij elkaar gezochte BBQ", waar anderen hiervoor minimaal een "Green Egg" nodig hebben, heeft hij een maaltijd aan de gasten voorgeschoteld, niet normaal. In de loop der tijd heeft hij mij ook verteld, hoe hij de "garing" kan controleren. Ik heb deze ervaring vanavond weer gedeeld met Ed en "de Cock". Maar ik zal het ook in de toekomst niet eens proberen, dit in praktijk te brengen. Daar ben ik net te "lui" voor, opeten daarentegen is geen probleem. Hij had voor deze occasie een Amerikaanse tenderloin klasse 5, wist ik veel wat dat was, en een paar "skirt loin Angus beef" op de kop weten te tikken (als ik later vandaag hoor dat dit niet juist is laat ik het weten). Wat ik hoor, en nu ook heb geproefd, het beste van het beste, en de zachtste biefstukken die ik ooit heb gegeten....
"Kokkie" wat mij betreft moet het restaurant, "in Ruben's Garage", het kan haast niet anders, een groot succes gaan worden.
Na afscheid van de overige gasten, het was ook heel gezellig met deze mensen, en onze "hosts" "Kokkie" en Bettina, gingen we weer op huis aan, richting Kaya Strauss, om nog heel even te "chillen", en dan te gaan duiken, morgen weer een dag in Tropical Paradise..... Amigoenan te mañan.....