· 

2023-01-22 dag 4, djadumingu zondag, voetbal, de directeursbaai en een etentje bij Kokkie en Betty.....


2023-01-22 dag 4, djadumingu zondag, voetbal, de directeursbaai en een etentje bij Kokkie en Betty.....

Zondagochtend hier was bij jullie 5 uurtjes eerder gestart dan op ons "Tropische Paradijs". In het Nederlandse nieuws werd het al geruime tijd gesproken over de klassieker, Feyenoord-Ajax.  Daarnaast was er ook de clash van het Noorden ingepland, maar daar was, de Noordelijkste twee Provincies meegerekend, niet veel aandacht voor.  Via een stream hebben wij hier beide partijen kunnen zien, maar op wat hoogte puntjes na niet echt kunnen genieten, van het vertoonde. Maar ja, je moet bijblijven....

Dan rond 12:00 uur op pad. Het leek ons een goed idee om niet te ver te gaan rijden vandaag, en een paar Kilometer verderop ligt de "Directeurs baai".  Degene die mijn blogjes de laatste jaren hebben gevolgd weten het natuurlijk al lang, maar de baai is het oude strandje van de Shell topmensen ergens in de 20e eeuw. De laatste jaren is het flink gemoderniseerd, en een strandje bezaaid met pijpjes kalk. Dit zijn kleine stukjes koraal dat door de eeuwen heen, afgebroken is en min of meer verkalkt Het strandje was best druk bezocht, wat snorkelaars, duikers en wat Wind-Foilers, het nieuwerwetse Olympische surfen, waren druk met hun hobby.  Één van mijn hobby's, het rondklikken met een fototoestel, daar was ik mee bezig.  Ook nu weer het "mensen kijken" leverde toch weer een paar dubbelgangers op. Een paar weken geleden hebben de dartsliefhebbers wekenlang naar zijn "moves" op televisie kunnen kijken  en nu leek het of die "180 boy",  hier in het zilte nat lag te dobberen....  De andere lijkt me "massa en kassa".    Of niet soms? 

Ik had mijn moppie achtergelaten, in de schaduw van een forse boom, omdat ik de omgeving even wilde inspecteren. Echter we wisten beide dat dit één van de meest risicovolle plantjes op aarde is, de appeltjes boom de Manzanilla. Voor de liefhebbers heb ik het Wikipedia stukje gelinkt aan de boomnaam.  Terwijl ik dit schrijf zat ik te denken aan de manier zoals Freek Vonk het met dreiging in zijn stem uitspreekt, kreeg ik een binnenpretje en moest glimlachen. Onderwijl dat ik plantjes en de bootjes langs het eiland een beetje aan het vastleggen was, en een 10 cm lange l'agadisi voor de lens kwam, begon het heel-, heel fijn te spetteren. Met de gedachte dat mijn eega lekker gestrekt lag onder de eerder beschreven boom, die als er water langs de stam-, blaadjes of appeltjes op je lichaam komt, het een zelfde uitwerking heeft als haar Nederlandse tegenhanger de Wolfskers, brandwonden all over. Ik liep met een versnelde pas terug naar waar ik van bovenaf het strand, en de boom kon spotten Gelukkig kon ik ook zien dat mijn eega al de boel aan het inpakken was, en onder de boom vandaan was gekomen. Twee zielen één gedachte  dus.  Terug bij de boom zijn we snel ingepakt, en was ons korte bezoekje aan de "Directuers Baai" voor vandaag over.....

 

Terug op het "nest" ging mijn telefoon, het was Betty, met de vraag of we 's avonds even wat kwamen eten. Natuurlijk was dat een goed idee, als Kokkie wat klaarmaakt dan weet je dat het top wordt. Echter één probleem, het was de vraag of het wel droog zou blijven. Bij aankomst eerst even met de "hondjes" spelen, tenminste als ze het toelieten. Net als andere jaren, ging mijn "geur" ons al voor.  Mijn Zwarte vriendje stond ons alweer piepend bij het hek op te wachten. Maar ja, sinds dit jaar heeft hij een héél grote vriendin, binnen de poort. Een flinke Boerboel van een kilootje of 50. Deze was nog niet aan me gewend, en joeg mijn vriendje, voordat ik hem kon aaien, bij het hekwerk weg. Onderwijl was "Tony J" ons andere familielid aangekomen, om ons op het eiland te begroeten en aan te sluiten voor de BBQ. Deze fijnproever weet precies wanneer hij bij zijn swa komt aanwippen. Na enkele weigeringen door wat spatjes, was ook dit keer hetgeen "Kokkie" voor ons had bereidt was, zoals verwacht, weer top.  Na een prettig avondje "chillen op de Antillen" brak ook de terugtocht, van wel 5 minuten weer aan. Nog even uithangen op het "nest"en we konden weer naar ons bedje, op naar de volgende vakantie dag dus, te mañan dushinan.....