2018-03-26 Djaluna, geen Playa's meer maar afscheid van het eiland in Nederlandse style
Vandaag, Maandag 26 maart 2018, 14.35u ons vertrek van het eiland. Dit had mij de afgelopen week, ook al flink bezig gehouden. Ik had voor drie "mede-vakantiegangers" een beetje de helpende hand geboden. Ons "Zeeuws Meisje" had al problemen omdat ze plotseling op de stand-by lijst voor haar terug vlucht werd geplaatst. En ook onze twee mede-gasten uit Frankfurt, die hun twee koffers misten, hebben we proberen bij te staan, met hun koffers, die bij de Duitsland-Nederland overstap, in Amsterdam waren blijven staan. De luchtvaartmaatschappij heeft wel gezorgd dat de koffers, voor deze mensen binnen 48 uur werden afgeleverd.
Nu waren we zelf "de klos". Eerst had ik onze vlucht info, afgelopen week opgezocht en verstuurd naar onze achterblijvers. Waarop de vertrektijd 18.35u stond aangegeven, zoals maanden geleden geboekt. Vrijdagochtend, bij een tweede check, voor onze "hospita", en de ophalers, bleek dit iets "aangepast". Wat schetste onze verbazing, de vertrektijd was omgezet naar 14.35u., geen melding op de APP, messenger of onze mail. Maar wat als je, twee uur van te voren, van de eerder aangegeven tijd daar staat? Bye, bye plain.... en dan? Zondagochtend, werkte het online incheck systeem van de "Blauwe Vogelaars" niet of waarschijnlijk onjuist, want onze "online-incheck" lukte deels wel, maar we kregen onze "boarding" niet rond, geen passen. Onzekerheid troef natuurlijk, voor ons. Diverse chatberichten verstuurd naar de Helpdesk, met het verzoek onze boarding van afstand te activeren, echter ook de medewerker kreeg dit niet voor elkaar, ondanks haar inzet. In mijn chat, heb ik ook nog aangegeven dat er begin gemaakt was met de zomertijd vannacht, maar dat kon het ook niet zijn.....
Op ons parkje was ook een "IPB vlieger", die voor een derde van de gebruikelijke prijs mogen vliegen, en alleen meekunnen als er passagiers niet komen opdagen, of de vlucht niet geheel gevuld is..... Nou die van ons was afgenokt vol, maar zij stonden wel op de "stand-by list", net als een paar dagen eerder ons "Zeeuws Meisje", en later zelfs op "acceptatie lijst om, zoals hij blij vertelde, eventueel zelfs Businessclass terug te kunnen vliegen. Een beetje vreemd dat de klant, die normaal koning zou zijn, in dit soort gevalletjes het niet is. Misschien dat dit laatste afsluitende blogje misschien een beetje gefrustreerd overkomt, maar als je dan toch weg "moet", dan graag wel een beetje soepel graag....
Na een ruim uurtje bezig te zijn geweest, met uitzoeken wat het probleem zou kunnen zijn, kreeg ik plots een "incheck linkje" via KLM-messenger, zoals het normaliter ook gaat. Misschien dat dan toch, de systemen, zoals vroeger bij ons op de zaak, even een schopje moesten hebben vanwege de zomertijd. Dus dan toch zondagochtend, met een goed gevoel, naar het strand.
Myra onze "hospita" bracht ons, met onze huurauto, naar het vliegveld, dit als extra service op het toch wel complete service pakket, van ons "huis". Zij en Henk, doen er alles aan om met hun prettige kijk op ondernemen, om het de gasten een zo plezierig mogelijk verblijf op het eiland, te laten hebben..... Een aanrader, en misschien dat een "uitwisselings project", voor de volgende keer, op de agenda komt. We houden contact, bedankt luitjes....
De terugvlucht, begon met een kleine achterstand, een 45 minuten latere aankomst van ons vliegtuig naar Amsterdam, met de oude rocker Barry Hay aan boord. Van tevoren werd de "Blauwe crew", zo leek het, in de wachtruimte voorbereid op onze vlucht. Ook zij zaten te wachten totdat zij aan boord konden om alles op de rit te zetten. Toevallig sprak ik de gezagvoerder van de komende vlucht, 'die tijd halen we wel weer in, windje mee straks', gaf hij aan. Zo bleek later ook, normaliter op de terugvlucht, zo'n 9 uur ruim, vandaag een recordtijd van 8.05 uur, wel prettig want je zit minder lang "gevangen" in het vliegtuig.
Een snelle en prettige vlucht, vanwege het goede personeel, op "twee verotte" stoelen bracht ons weer veilig op Schiphol. Over de koffer afhandeling, wil ik het niet eens hebben, want bijna 50 minuten na de landing, ging de band pas lopen......
Het was even slikken toen we voor de deur, met een temperatuur van rond het vriespunt, op onze lieve "buuf" stonden te wachten. Toen realiseerden we ons weer, we zijn thuis.......
Een heel plezierige vakantie op Curaçao 2018, was weer over en uit. Of het ooit nog een vervolg zal krijgen, ligt in de toekomst.........
Voor iedereen, die aan deze "zin en onzin" verhaaltjes, gebaseerd op ware feiten, plezier hebben beleefd, geven mij ook het plezier om dit te schrijven.... Ook bedankt dat we ook dit jaar weer zoveel lieve- en ook speciale mensen, hebben ontmoet op het eiland.
Tot ziens, en bedankt voor jullie tijd en lieve reacties............ Te siguiente anja....???