· 

2018-03-06 Djamars 6 mars, vakantie Curaçao, de heenreis


Djamars 6 mars, 2018,  vakantie Curaçao, de reis


Even een plaatje van ons huidige vakantieadres op Curaçao (geen eigen foto).

Curaçao 42 ligt op een schitterende, rustige locatie met fantastisch uitzicht, verblijft u in ruim opgezette 2 tot 4 persoons appartementen in villa- en de "muziekwijk" van Curaçao Cas Grandi.
 

42.curacao-info.com



6 Maart 2018, de eerste vakantiedag, de reisdag, en best voor ons gevoel best wel een lange reisdag. Normaliter, als j daarvan kunt spreken,  gaan we 's ochtends al rond 10.00u vliegen, met de nu nog half- of zelfs kwart Nederlandse "Blauwe Vogel".  Nu daarentegen was het 12.45u. en ook stipt, dat we vertrokken. Anders ben je wel "ietwat" vroeger uit de veren, maar dan gaat alles een stukje vlotter dan nu. Bij het afsluiten van de offers bleek 1 van de 2 cijfersloten "ontstemd" en niet te sluiten. Dan in alle haast even de resetmodus op Internet zoeken, op de Laptop die je zojuist in een andere koffer hebt ingepakt, in een reeds afgesloten koffer.  Gevonden, reset en code ingesteld, koffer gesloten en naar de auto.

 

Buuf Tiny was bereidt en wéér zo lief om ons, net als de paar voorgaande jaren, als taxi naar Schiphol te brengen, wat allemaal soepeltjes verliep. Maar ja logisch want "Tiny Trucker" rijdt zomers ook wel met vriendinnen door de Alpen, met een 8 meter lange Camper. Op Schiphol, stond bij binnenkomst in  Hal 1, een gigantische file aan mensen. Allemaal soldaten, die bij de poort van, zo bleek, onze incheck balies stonden te wachten. Gelukkig bleek dat het meer afscheid nemen was van familie, dan daadwerkelijk inchecken.  Wij konden er zo langs lopen en stonden als nummer 3 om de koffers te dumpen, in de geheel automatische "kofferslikkers". Altijd een spannend moment, want zijn de koffers te zwaar of niet. Gelukkig waren beide koffers perfect afgewogen, en onder de 23 kg. Dus klaar en weer een "onzekerheidje getackled". Door naar de douane, waar we bijna ongestoord door konden, was het niet dat mijn handbagage vol met Laptop, Ipad, telefoon en cameraspullen zat. Lieve meneer, die zei 'gaat u maar hoor'.   Top geregeld.

 

Even aan "mijn vrienden op facebook"  laten weten dat we op Schiphol waren en het kon los. De parfumerie, altijd een geliefd punt van mijn eega, en ik denk van alle vrouwen die op reis gaan, was redelijk druk. Ik ga meestal bij de "2-voor-49" kijken of er iets bij zit. Die "kolereluchies" vind ik altijd dan nòg te duur. DE display's staan vol met 100ml's en je koopt dan daar een 50ml. voor in de plaats voor die prijs, pfff.  Je probeert  ook je reisgezel daar een beetje "op te sturen" , en jammer maar helaas. Terloops knikkerde ik in de duurdere regionen nog even een 100ml. proefmodel van de schappen, en dan sta je daar met een rode kop, in de winkel. 'Geeft niets hoor Meneer, dat gebeurd dagelijks wel een paar keer'. Excuus gemaakt en weer het eerdere antwoord van de "parfumerie-Dame".  Toch nog wat gescoord en dan afrekenen.

 

'We kunnen naar de gate', zei Lia, nadat we enkele "Apps" en telefoontjes moesten plegen.. Oké, geen koffie dan maar en op de lopende band. Daarop stonden hele hordes keuvelende vakantiegangers, zoals het misschien wel hoort, "stil te staan" en niet te lopen. Ik in mijn situatie nog steeds te onrustig, mokkend in de wachtstand, om er langs te glippen. 'Ik denk dat het vliegtuig toch niet vertrekt zonder ons', zei mijn rustgevende factor, toen ze mijn gesteun aanhoorde. Bij de gate de toeloop van de eerdere geziene militairen, die naar Pereira op Curaçao gingen voor 18 weken. Wel een goed beveiligde vlucht, maar anderzijds een prachtig doelwit voor Venezuela, ging er door mijn nog steeds onrustige hersenpan.   

 

Na de goede en ontspannen, maar gevoelsmatige lange vlucht van 9.35 u. landde we op Hato, Curaçao. Mijn oude magere "vriend" liep er gelukkig nog steeds rond, en na 12 keer heen en 12 keer terug, groette hij mij als een goede bekende met een rustige hoofdknik. Onze hospita voor deze vakantie stond buiten de douane ons al op te wachten. En na een gezellige en vlotte rit naar Curacao42, ons "home" voor de komende 20 nachten, begon onze vakantie echte. Na het gebruikelijke babbeltje, in dit geval met onze "hospita" Myra, en een welkomstdrankje waren de eerste stappen gezet. Daarna kwam onze "Famia Antiana" nog even een welkomstdrankje doen. Waarna we de dag afsloten, en de nacht begonnen. 

 

"Eindelijk echt Vakantie"......