· 

2018-03-07 Djarason 7 mars, acclimatiseren bij ons "thuis" en vroege "Paas" bij de Chinees


Djarason  7 mars, acclimatiseren bij ons "thuis" en vroege "Paas" bij de Chinees


Klik hierop voor enkele plaatjes van vandaag......

 

Vandaag woensdag was het ons jaarlijkse acclimatiseer dagje bij en rond onze tijdelijke woning, in de "Kaya Straus, de muziekwijk van Curaçao". Een paar jaar terug was het zo dat Lia 's avonds, na een "wild dagje zonnen", zoiets als een zonnesteek opliep, en 's avonds in een gigantisch warme keuken, bijna in de ambulance terecht kwam, omdat ze tegen de grond ging. Waarschijnlijk net iets te veel van het goed, in één dag. Dus ieder jaar proberen we de eerste dag het zonlicht, en hitte, een beetje te reduceren. Dat ik rond 7 uur uit mijn bed kwam, stond de zon ook niet in volle pracht aan een strak blauwe hemel, maar werd ik verwelkomd met een flinke grauwsluier. Vanuit mijn huidige eiland ervaring weet ik ondertussen dat dit meestal van korte duur is. Zo ook vandaag, was het na ongeveer een uurtje weer zover dat de "koperenploert" hoog aan de hemel stond en ons van de nodige warmte en licht voorzag.  

 

Toch kon ik nog niet direct gestrekt want ik moest nog even de koelkast bijvullen. Normaliter kunnen we direct aanvallen, helaas vanochtend niet. We kwamen gisteren tenslotte ietwat laat aan, waardoor er weinig tijd overbleef, om de boodschappen te doen, bij onze immer hardwerkende Chinese vriend "Hang Zak".  Na enig gezoek naar de logische indeling van de zaak, tenslotte waren we hier een jaar geleden voor het laatst geweest. kon ik het één en ander toch wel vinden. Koffie, ja, Melk, ja, Broodjes, ja, maar tijdens mijn zoektocht naar de Eieren waande ik mij al in Paasstemming. Ik kon de eieren niet kon vinden en even waande ik me weer in mijn jeugd met de Paasdagen. Dat iedereen naar de juist níet ontbrekende laatste "ovalen"aan het zoeken was. Er was geen andere keus dan toch maar te vragen waar die dingen dan wél waren. Eerst een Spaanstalige dame, dat bleek achteraf de  schoonmaakster, haar gevraagd waar de "Webo's" waren, "no se, solo limpiando aqui" oftewel, ze wist het niet, en ze kwam hier niet om te lullen maar om te poetsen, bijna letterlijk en figuurlijk. Ik had het ook op voorhand wel kunnen weten dat zij me niet kon vertellen waar die klote dingen waren en dit de schoonmaakster was. Ze stond met een mop in haar handen in een bak water te "roeren". Niet echt snugger van mij natuurlijk.

 

De volgende medewerker, bleek meneer "Hang" zelf te zijn. Ik toch een beetje verwacht, eigenlijk gehoopt dat deze ondernemer mij wel in vloeiend Papiaments zou gaan vertellen waar de  eieren zouden zijn. Maar op mijn, misschien wat gebrekkige manier "sjon, por favor, bo por bisa ami, unda e webunan", misschien wel helemaal verkeerd maar wel geprobeerd. Echt helemaal nada, noempa, niets kwam eruit, spijtig en enigszins verontrustend natuurlijk, misschien heb ik hem uitgescholden. Alleen driftig "Nee"schudden en dito handgebaren waren de enige resultaten. Dan maar aan een jong meisje gevraagd, die daar ook aan het werk was. "Nou meneer, die hebben we achter opgeborgen, want iedereen mag maar één doosje per persoon",  "dit vanwege de problemen met eieren Nederland". Eindelijk had ik die dingen en kon ik naar "huis", mysterie opgelost, Fentanyl was de oorzaak.         

 

"De Ernstjes", Joost en Sebastiaan, zijn net als bij onze twee voorgaande jaargangen ook weer op het eiland. Deze keer zelfs met een alle records overschrijdende 12 tot 20 personen.  Gisteren na onze aankomst bij ons "huis" stuurde hij hun google-maps locatie. Eigenlijk dacht ik aan een grapje van de olijke "Ernemmer", want het was precies die van ons. Vanmiddag even de slippers "ondergebonden" en op pad.  Het huisnummer wat Bastiaan had doorgegeven kon ik niet direct onderscheiden, maar ja ieder huis lijkt 2 huisnummers te hebben. Een huis of 4 verder dan het onze, was een gigantische Mack-truck met een slang het een en ander weg te pompen. Navraag bij "Mack" leerde dat het hier om een gigantisch huis ging, vol met "Macamba's" waarbij de beerput nodig geleegd moest worden.  Ik denk dat dit niet aan deze beide jongens ligt maar aan de "visite". Zondag zijn "Kokkie",  Betty en wij ook uitgenodigd om naar dit vrolijke "verzamelpunt", lekker met deze lieve personen te BBQ'en. Hopelijk heeft de trucker zijn werk goed gedaan, want ze hangen er met de benen uit, komende Zondag .....