Djaweps, JT Beach en op de koffie bij "Kokkie", allom een prettige dag
Klik hierop voor enkele plaatjes van vandaag......
Vandaag donderdag was het voor het eerst, in onze vakantie, naar het strand. De voorkeur ging uit naar Jan Thiel Beach, het JTB voor insiders, om onze "Dutch Tjoller" alias "the Hermanator" op te zoeken. Maar met de achterliggende gedachte van "Mami"om de nagels te laten opknappen, door de bekwame handen van Marisol. Op onze huidige bolide heeft de eigenaresse een speciale elektronische beveiliging laten maken, om diefstal te voorkomen. Heel handig systeem, alleen af en toe in het donker is het een beetje lastig om het "piellekie", van het starmechanisme, te vinden. Er was namelijk een paar weken terug een "poging tot" op deze auto gedaan. Bij het "JTB" aangekomen parkeerde ik de auto net voor de poort, zonder enige reden van zuinigheid of zo, maar er was ruimte genoeg, stuurslot erop klaar. En met toezicht van de poortwachters. Komen we binnen de poort, staat er achter een boompje een in het Paars geklede "security", verdekt opgesteld, zoals in Nederland de "Laser politie doet". 'Heeft beach tickets Meneer?', klonk het donker. Enigszins verrast moest ik natuurlijk ontkennend antwoorden, 'nou Amigoe ik betaal altijd binnen', was mijn antwoord. 'Meneer, dat kan al meer dan 10 jaar niet, u betaald bij het hokje namelijk', kaatste hij terug. Lang verhaal kort, auto ophalen betalen en naar binnen.
Het strand was vrijwel verlaten, wij verbaasd omdat alle stoelen gestapeld, want normaliter staan deze in rijen opgesteld. Plaats gezocht onder een mooie palmboom, uitkleden, goed ingesmeerd, boekje gepakt en liggen. Best prettig kan ik jullie melden. Daarna kwam de "Beach maffia", om de stoelen af te rekenen, twee blonde lieve meiden dit keer. De ene was zakelijk en snel, de andere langbenige blonde, spraakzaam. We weten nu van deze spraakwaterval uit Hoorn, want daar kwam ze vandaan, waar, met wie, waar ze vroeger-, en hoe vaak ze uitging, waar en met wie ze nu woont op het eiland. Gezellige meid dus, alleen na een stief kwartiertje werd ze gewenkt dat er klanten bij de bar stonden. Over de hele dag, heeft ze ons goed onderhouden, ondanks dat het strand voller en voller werd.
Na een poosje lanterfanten had ik plots het idee om "the Hermanator" te gaan verrassen, in zijn loodsje. En ja hoor, in zijn pauzehouding trof ik hem aan, op zijn stretcher, net als vorig jaar. Het leek of ik het eiland nooit had verlaten, en ik een déjà-vu had. De "noeste werker" was geen steek veranderd afgelopen jaar, ondanks hij nu een poosje "jonge" vader is. Hij kwam na een poosje even buurten bij onze bedjes, met de beloofde Cappuccino, in zijn handen, gezellig. Door gesprekjes op het strand met deze of gene, kom je veel aan de weet.
Bjorn, de Nederlandse beachboy en Fly Board instructeur, had juist een klant. Ik kon het niet laten een fotoreportage daarvan te schieten. Beetje bewolkt, dus beetje minder licht dan normaal. Voorgesteld om een paar weken/maanden per jaar zijn klanten, tegen betaling te schieten. 'Goed idee, stel maar voor aan Wim', was zijn antwoord, dat is de eigenaar van deze opzet. Binnen een 25 minuten had hij de klant op de "stralen", good job.
Na het "nagelstudio" bezoek van mijn moppie, laat in de middag, gingen we eten op het strand. Simpel maar gezellig, bij een snel dalende zon. Een prettige dag aan JTB. Op "Nr42" aangekomen bleek dat onze hospita, haar belofte aan ons al was nagekomen. Zij had namelijk gehoord dat ik minder kan slapen met een Airco aan. Ik had gevraagd of zij nog misschien een Fan voor ons had eventueel. 'Nee, die is momenteel in gebruik bij een ander appartement', was haar uitleg, 'ik haal er wel één voor jullie. Vandaag stond een splinternieuwe voor ons "huis". Top geregeld....
Even poedelen, chillen enzovoort, dan op weg naar Betty en "Kokkie" voor een bakkie leut. De "bewakings-hondjes" waren mij schijnbaar niet vergeten, want al kwispelend en piepend verliep de begroeting. Ook de laatste aanwinst, Boerboel pup, Roxy was snel gewend. "Baantjer" en Riet zijn een paar weekjes over uit Nederland en gezellig, verhalen uitwisselend was het zo laat...... Dus terug naar "Nr42" en pitten.
O nog even. Toch nieuwsgierig geworden over de gestapelde stoelen, er zou nieuw zand worden gestort, ware het niet dat de chauffeur een ongeluk had gehad, dus nu even (nog) niet, misschien "Te manan" , oftewel morgen. Ken je die mop van het zand.........?