Djasabra 10 mars, vissen op Curaçao, een koude en natte ervaring
Zaterdag ochtend vroeg was het de bedoeling om te gaan vissen op de zee, langs het eiland. Dit onder auspiciën van de "Captain" David, zijn broer Junior en "Kokkie". De wekker gezet op mijn mobiel, om 5.15u. Gisteravond was ik was lamlendig geworden tijden het schrijven van mijn "droom" blogje, maar met een paar witte "de Kruidvat" pillen, werd ik vanmorgen toch redelijk fit wakker. Toen ik mijn wekker afdrukte, zag ik dat ik al 6 gesprekken had gemist, van mijn oudste kleinkind, vanuit Nederland. Ik dacht laat ik hem maar wel even bellen, want je weet nooit natuurlijk. Deze man, altijd bezig met zijn computers, maar van wie heeft hij dat, vraag ik me vaak af, had een APP gedownload wat eerder niet lukte. Nu dus wel, maar hij had niet het idee gehad dat Opa op een eiland in de Cariben zit, met een tijdverschil van 5 uur, maar hij was zo verrukt dat hij het even met mij wilde delen. Heel lief.
Dús ik ging met David, Junior en "Kokkie" gaan vissen. Toen "kokkie" mij stipt Nederlandse tijd 5.45u. oppikte, reden we naar het ontmoetings-punt bij Caracasbaai, om daar 6.00u te zijn. Het duurde even voor dat onze "Captain" ook gearriveerd was, omreden een flinke malheur in zijn bovenkaak, een kaakontsteking. De arme vent wilde ons het vis pleziertje niet ontnemen, en kwam ondanks "helse pijn" toch opdagen, al was het 6.00u. Antilliaanse tijd. Neef TiTi, trouwe begeleider, de chauffeur, van onze "famia Antiana" achter het stuur van de truck, draaide als een volleerd bestuurder het gevaarte op de steiger aan. Met vereende krachten lag de boot vlot in het water, waarna de "startprocedure"van de aandrijving werd uitgevoerd. Even leek het of het een "No Go" zou worden maar een niemendal vacuüm probleempje in de benzine toevoer, bleek de oorzaak. Nadat dit was verholpen startte de reis. en kon TiTi weer huiswaarts.
Het uitpakken van onze "fishing gear", bleek te bestaan uit een aantal zogenaamde ball's, dit zijn "reels" met ongelijke kanthoogten, met daarop meer dan 50/100 dik nylon. Het bleek dat, tegenover het vissen met hengels, dit een soort van sleep vissen ging worden. Iets nieuws voor mij. Met een zogenaamde "Patoe", vrij vertaald eend, een soort van houten kruis aan de lijn, wordt een school kleine visjes geïmiteerd, waardoor de grote jongens worden gelokt, deze lijn blijft hoog op het water, met "inktvis-kunstaas". De andere lijnen bestaan uit een zwaar lood, en wordt met kunstaas, op diepte achter de boot getrokken.
Dat het weer vandaag voor zeevissen niet echt geschikt was, kwamen we na een uurtje wel achter. Met het slepen gingen we eerst voor de wind, en later tegen wind en voornamelijk golf in. Ik had thuis al een extra T-shirt aan getrokken, omdat we nogal vroeg op zee gingen, want wie neem er een dikke trui mee naar de tropen. "Kokkie" had een extra shirt met lange mouwen voor me meegenomen. Vóór de wind werd er rustig gepraat en door "Kokkie" een saffie opgestoken, echter terug tegen de wind, en voornamelijk de hoge "watermuren", golven genoemd, hielden we het echt niet droog. Er waren golven bij waarbij de lange boot écht rechtop stond in de, op sommige plekken 7-8 meter hoge golven, écht zonder te overdrijven en best heftig kan ik je melden. De klappen waarmee we terug in het golfdal kwamen waren gigantisch, en wij waren nat, o zo nat. Tot op de draad was onze kleding, na 3 rondjes van 5 kilometer slepen doorweekt, en als een paar verzopen katten gingen we even pauzeren bij Barbara Beach. Even een paar "bammetjes" erin i.v.m. de broodnodige suikertjes. Toen "Kokkie" de Jug opende om deze voor mij te pakken, deed hij in mijn spullen een ontdekking. 'Hé Matiiiii, heb je Bananen mee, nee toch, je weet niet...?'
Nee, ik wist niet, inderdaad! Er schijnt een vloek te liggen op het hebben van bananen aan boord van een vissersboot, volgens de "Captain" en "Kokkie". Ik had er nog nooit van gehoord ? Bovendien de vloek is vanaf nu verbroken, heren vissers, want we hebben vis gevangen ondanks de gele rakkers.
Maar ja zij vertelden ook, dat dit geldt voor vrouwen en sex aan boord, nou "amigoenan", dan zou ik in het verleden ècht nooit éne vis hebben gevangen hoor. (Bananen op een visboot, dat brengt ongeluk !!! .) Lees hierover verder....
Toch hebben we na het vangen van 3 tonijntjes, ongeveer een uurtje of 4 uitgehouden op de woelige baren, waar je jezelf af en toe in een wasmachine waande...... Een onvoorstelbare en koude ervaring, maar om nooit te vergeten, al was het alleen al door de vliegende vissen.......