· 

2019-02-06 dag 21, Djárason, verwarring om KLM vlucht, weer staking Isla, "boeh" BBB..... Ayo…..


2019-02-06, dag 21, Djárason, verwarring om KLM vlucht, weer staking Isla, "boeh" BBB..... Ayo…..


Woensdag 6 februari 2019, even ontstond er verwarring vanmorgen, aan de Kaya Strauss te Curaçao. Zojuist had onze lieve schoondochter, en onze jongste kleinzoon van 3, ons per facetime  even ingelicht, m.b.t. de situatie in Amsterdam-Noord. Zij had namelijk het e.e.a. voor ons klaargemaakt en in de IJskast gezet, 'voor morgen als jullie thuiskomen', zei ze.  'Nou mop we komen Vrijdag pas thuis, niet morgen', antwoordde ik  haar.  "Nee, toch?'  'Tante Tiny heb ik gesproken en tegen haar gezegd morgen', dus ik direct, zodra het gesprek was afgelopen, onze lieve buurvrouw ge'appt, 'dat we toch echte Vrijdag weer thuis zijn', zoals gepland. Anders wordt het namelijk een dure parkeergrap op Schiphol.....   

 

Vandaag ook het afscheid van onze lieve bovenbuurtjes uit Groningen, hij geboren in de gelijknamige provincie. Zij een rasechte Amsterdamse, die was geëmigreerd naar "Grunn". Een gezellig stel, dat ook wel van een babbeltje hield, ondanks dat ze mij hiervan steeds de schuld in schoenen schoven.  De "Mokumse stuiterbal", werd gedurende de vakantie wel steeds rustiger, ook gezien zij op het eiland nogal veel hebben bezocht en gedaan. Gisteren beklommen zij nog, de Christoffelberg, een puist die door het scherpe lavagesteente, nogal "stekelig" is, om te doen, en de klimtocht door menigeen wat te makkelijk wordt opgevat.

Net als mijn collegaatje twee weken terug, de tijd vliegt om, hadden zij met de auto, het laatste stukje een aanloopje moeten nemen, om de laatste helling in het park te nemen. Bij "SiSi" moesten alle 3 de medepassagiers uitstappen om de aanloop te voltooien, en een kontje te geven, bij "Brandweerman Sam", hoefde niet iedereen mee te duwen, om de "klip" te overwinnen.....

 

Ook was vandaag nog het idee bij me ontsproten, op de laatste "hele" dag van de vakantie, om mijn belofte aan onze 3 jarige dreumes, in te lossen, namelijk een foto maken van de indrukwekkende Amerikaanse brandweer truck. Die ik ooit in 2008, samen met "kroepoek", de destijds kleine man, van "Kokkie" en Bettina, nu een in Nederland studerende kok, had gemaakt, tijdens "nicht Kim's" vlootschouw. Toen we "ring" van het eiland opreden, en we ons verplaatsten richting de brandweer garage aan de Winston Churchill Weg.  Shit, dit keer geen Gele hesjes, nee, Gele linten die de weg "blokkeerden". Het personeel van de Isla, de raffinaderij op het eiland, waarover ik gisteren nog berichtte, staakten ook vandaag weer. Zoals ik gisteren al melde, iedereen heeft stakingsrecht, maar de lui op het eiland zien van elkaar dat een wegblokkade soelaas biedt, en zij dit ook wel even gaan doen.  Vandaag dus de Gele linten, en een niet opgestarte Isla. Toen we in de file de WCW opreden, stonden de deuren van de brandweerkazerne wagenwijd open. 'Jackpot', dacht ik. Echter toen we recht voor de kazerne deuren stonden bleken deze leeg. Sorry boy, overmacht, want de wagens waren, zoals we 's avonds bij Bettina hebben gezien, uitgereden naar een paar aangestoken autobandenbranden.....

 

Dan door naar het strand, de planning was Kokomo, maar op de een of andere manier leek het me beter, iets minder ver te gaan. Ook wilde ik eerst nog even bij "Boca Sami" gaan kijken, hoe de vlag daar voor hing, want sinds een paar jaar waren we daar niet geweest. Achteraf blijkt dat we daar ook niets aan gemist hebben, alleen was alles wat meer begroeid, maar verder nog steeds een troosteloos geheel. Dus Blue Bay Beach, het luxe resort in Julianadorp, onder de rook van de Isla. Ook gezien "Wes" nog niet op het BBB strand was geweest, en we 's middags "thuis" Myra zouden treffen. Bij de poort een echte file, 10 wagens werden bijna uitgekamd, door de vlijtige beambte, die zijn taak wel heel serieus nam. Naar mijn idee wilde hij, zoals we later ontdekten, de Amerikaanse "Cruiser's" laten zien "dat ze op het eiland ook iets van beveiligen weten".  Toen wij aan de beurt waren, zei hij met boze blik; 'Rijbewijs..!, waarheen..!, weetje waar je moet zijn? ". Dat was een ietwat andere benadering, dan de liefelijke dame twee weken geleden, waarbij een knipoog voldeed. Aangekomen op de parking, zagen we pas welke impact de "US invasie"  op deze strandmiddag zou hebben. Bussen, in alle kleuren en afmetingen, waren op een afgezet deel, met Gele linten, geparkeerd. We betraden het strand, en werden al door de "strand Maffia" onderschept. 'Do you have a  beach ticket', was het redelijk kortaf. Nou "doos", we komen zo het strand oplopen, met onze strand tas, wat dacht je? Dus voordat ik nog de eerste zandkorrel had geraakt, kon ik 30 naffels neerleggen, achteraf gezien nog niet veel natuurlijk, bedjes "included". Maar het bleek dus dat het BBB, normaliter niet zo "agressief", met de komst van de "Busload of Yankees", de dollarknop hadden aangezet, en deze mensen even wilden "uitknijpen". En in dit geval, ons incluis.....

 

Na een prettige paar uurtje aan het strand, wat snorkelwerk, en lekker lezen, nam ik "Wes" mee naar de kustlijn. Het leek me namelijk gepast, om hem, juist op het strand waarvan ik de "Vakantie Curaçao 2019" Facebook groep had opgestart, de afsluitende foto van "zijn" tripje Curaçao zou maken. Zo gezegd zo gedaan, en ook nu leverde het weer diverse vragen op, 'wie deze celeb is'.  Dus ik weer mijn verhaaltje gedaan, en "respect" kreeg ik terug. Na het verlaten van het BBB, de terugweg ingezet, over de brug, waarvandaan  we het affakkelen van de Isla weer konden zien. Ook daar was de rust weer teruggekeerd, maar voor hoelang.....?  Terug "thuis" nog even wat aan het blogje gedaan voor de wedstrijd van de JO15 van NAC, en het bleek dat Jimdo, waarschijnlijk een update had gedaan, die niet helemaal lekker had uitgepakt.... Vanavond het afscheid  nemen van onze "Famia Anitiana" op Montaña, en niet te vergeten hun blaffers.  Na mijn 'gebruikelijke, dit was de laatste keer', namen we daadwerkelijk afscheid..... Mañan, nog een paar uurtjes bij het zwembad, en dan met de "taxi" naar Hato, voor de terugreis met de "Blauwe vogel" naar onze koude Kikkerland... Ajo, Dushi Korsow, no sa pero podisé siguenta año…..…?  Que sera, sera.....