· 

2022-02-04 Dag 16, djabiernes, Schade rapport Wah Sang. Hangouderen op JTB en opzoek naar Schoenmaker van Tijn, eten met de Chèf bij El Grill


2022-02-04 Dag 16, djabiernes, Schade rapport Wah Sang. Hangouderen op JTB. Schoenmaker van Tijn op zolder. Eten met de Chèf bij El Grill

 

Schade rapport opmaken bij Wah Sang. Als Pensionada nagel- afspraak maken bij Marisol. Hangouderen overlast op Jan Thiel Beach. Opzoek naar schoenmaker van Tijn. Eten met de Chèf bij El Grill.


Vanmorgen bij het opstaan overheerste direct het vreemde gevoel van een gemis. Niet heel vreemd want zoals ik gisterochtend schreef over de felle uitslaande brand bij onze buurtsuper Wah Sang, nog geen 30 uur terug, had toch wel impact op ondergetekende gemaakt. Deze mensen opgegroeid in deze dienstverlenende branche, weten- en kunnen niet beter dan hard werken. De Chinese bevolkingsgroepen, in welke cultuur dan ook zijn nu eenmaal harde werkers, eigenlijk in iedere branche kunnen zij zich, op den duur wel manifesteren. Natuurlijk, net als in iedere hedendaagse cultuur, zullen er, zeker in mijn home town Amsterdam  ook wel enkele minder goeden tussen zitten, die bezig zijn met de schaar en deze niet gebruiken om haren te knippen of andere zaken koken anders dan eten, If you know what I mean. Dus toch even de ramptoerist spelen en kijken wat nu nog allemaal te redden valt.  Het onderzoek kan eigenlijk direct worden afgesloten, voordat het uiteindelijk is begonnen.  Enkele buitenmuren staan nog, voor de rest is alles vernietigd, weg!  Vader Wah Sang, er logischerwijs, nogal troosteloos en zichtbaar ontdaan bij. En deze aanblik maakte ons er niet vrolijker op...

 

Op weg naar JTB, om even te kijken of mijn eigen, sinds 1 februari, pensionada een afspraak kan maken bij de nageltent van Marisol ,  een gebruikelijk iets op onze vakanties op Curaçao, al doet ze dit meestal in de eerste week van ons verblijf.  Reden hiervoor is dat al het opgebrachte plastic werk,  er in haar werkomgeving niet erop mocht blijven zitten, vanwege de hygiëne voorschriften natuurlijk.  Eerst even een plekje zien te bemachtigen, onder een palapa, en toevalligerwijs was it vandaag niet zo heel lastig.  De bij ons vorige bezoek aan het eiland, waren ze deze palen nog in het beton aan het gieten. Nou, ze hebben heel goed werk geleverd. Lia ging even naar Marisol, om te kijken of ze terecht kon.  Ook bij de "nagel-studio",  was tussen onze beide verblijven  op het eiland, weinig tot niets veranderd. Bijna twee jaar terug was de eigenaresse plots naar Columbia afgereisd om haar Moeder, die heel ziek was, te verzorgen. Gelukkig was zij hersteld van haar ernstige ziekte, en heeft zij haar leventje weer opgepakt. Dochterlief is nu onder behandeling voor dezelfde ziekte, en probeert ook de draad weer op te pakken. Afspraak voor vandaag lukt niet, afgeladen vol, dan maar Maandagochtend vroeg....

 

Ik was blijven liggen op mijn bedje, lezend in mijn Scandinavische thriller, waarin een groep mensen zich uit het niets keren tegen de hoofdrol speler... Voor mijn ogen ontspon zich een grappig tafereeltje af.  Vanaf diverse kanten kwamen er oudjes uit het water, maar ook van de helling, vanaf het parkeerterrein, om te verzamelen bij "Tinto". Je kunt zien dat de dames een iets sterker geslacht zijn, want onder al de vrouwen bevond zich één meneer, die als een oude Gaucho de kudde bij elkaar probeerde te houden. Het onderlinge gekeuvel ging enige tijd door, ik durfde na de eerste paar plaatjes geen foto's meer te maken, angstig dat de steeds meer aanzwellende meute mij zou aanvallen....  Toen kwam Lia terug van de nagel-tent, en maakte me wakker....  Had ik gedroomd, of toch niet?    

 

We zouden niet zo lang aan het strand blijven vandaag, want we wilden even kijken hoe er werd gevoetbald in de KKD teams. Nou in ieder geval voor Telstar liep het niet zo goed af, 0-3, al bereikt bij rust, en in de 4 flitsen, 0-1, dan een kans voor Rashaan Fernandes, 0-2 en de 0-3, was maar weinig te zien. Voordat we het strand verlieten moesten we even langs bij de alleskunner The Hermanator van Tijn. In zijn verplaatste onderkomen troffen we hem aan op de vliering  van de open gebouwde Zee-container. Even dacht ik dat hij in trance verkeerde. Roerloos zat hij in kleermakerszit, voor zich uit te staren, als was hij in een absence. Hé Chrissy klonk het uit zijn mond, en kwam van zijn domein naar beneden. Even een hug voor de jarige, want wie het ontgaan mocht zijn na 3 verjaardagsfeestjes, ik had nog steeds de jarige job bij me.... NU was het even zaak dat deze olijke snuiter, zijn lijmtube tevoorschijn ging halen. De "jobs" haar sandaalachtigedraadjeschoen  was namelijk losgegaan, op de ongelijke ondergrond van het strand. Even opzoek naar de juiste tube, en bingo. Mesje erbij en lijm erin.... Herman will fix it....   

 

Na de wedstrijden te hebben gezien, nog even in de pool met de meisjes uit Zuid-Holland. Puck en Lies, de twee nieuwkomers van gisteravond. Gezellig even de huidige (shit) TV programma's in Nederland doorgesproken, en alle gekkigheid onder de loep genomen....  Opvallend verschijnsel op ons parkje is, dat het gros de afgelopen tijd uit deze richting van Nederland komt.  Hadden we de familie B, met 3 man uit Gouda, de meisjes half-Turks/Nederlands en half Surinaams/Antilliaans uit Zoetermeer. Nu komen deze twee modellen weer uit Leiden. Het lijkt wel of er meer geadverteerd wordt in deze hoek...

 

Even af-douchen en dan op pad, om Betty op te halen. We hadden Kokkie gevraagd te reserveren in zijn "eigen" restaurant, tenminste waar hij nu de Chèf is, el Grill aan de Mambo BLVD. Voor hem even een nieuwe ervaring, want hij had tijdens zijn huidige werkzaamheid  nog niet voor de bar gaan zitten. Nu kon hij zijn eigen waar proeven, en/of het team in de keuken, het er een beetje goed zou afbrengen, zonder zijn aanwezigheid.  De grap was dat hij niet had aangekondigd, dat hij in het restaurant zou eten, dus als het ware Gordon Ramsey  kon hij inzicht krijgen op het gemaakte.  Volgens mij was hij, en zeker wij, ruim tevreden over het geleverde...  Na onze diner afspraak, hebben we nog even Kokkies nieuwe Pick-up kunnen zien, die hij wel even moest terugzoeken en -vinden, op het overvolle parkeerterrein, want het kenteken was nog niet helemaal bekend....  Mooie auto gabber, veel plezier ervan.  We hadden, bij het wegrijden, bijna Amber en Jeska nog op de motorkap.  Ze hadden nog een spannend verhaal en dat wilden ze nog wel even met hun sinds kort aangenomen Papi delen..... Dan op weg naar het nest en na een natje en een droogje duiken.....   Te mañan Dushinan....