2023-01-31 Dag 13, jarige job, afspraak maken met Batik Asli, nagels bij Marisol, "Christusdis", verjaarsdags-maal op het nest
Dinsdagochtend stonden we in dubio wanneer- en wat éérst te gaan doen. Want gisteravond, na de eerste verjaring van mijn moppie, realiseerde ik me dat een cadeautje bedenken wel heel lastig is geworden. De luchtjes puilen veelal de kast uit, dus dat is dan ook niet echt een originele optie. Dat even voorgelegd, en het idee: “een bezoekje aan de nagelstudio” van Marisol op JT-Beach, was wel een goed idee. Máár er moest ook nog het e.e.a. geregeld worden voor vanavond, het etentje op ons “Nest”. Gezocht op internet, en het bleek dat Johan, van Batik Asli de master op het gebied van Indonesische rijsttafels, hij diende daar vroeger, pas om 11:30u. de deuren opende. Ondertussen kwamen de Landlady en -Lord, even een bakkie doen i.v.m. de verjaardag. Dus dan eerst maar naar de “Indonees”, om te bestellen. Het was vandaag alweer rustiger op het Mini-Resort vanwege het vertrek van Myrthe en Lorinda naar huis. Helaas misten ze daardoor het “feest-maal”. Dames het was gezellig 😉….
Hierna zijn we direct doorgereden naar JT-Beach, voor mijn cadeautje te halen. Het bleek dat het “etablissement” van Marisol, eigenlijk een grote pallapa, open was, maar er tot donderdag geen plek zou zijn. Geen cadeautje dus. Onderwijl glibberde mijn “plaatjeskanon”, half uit de tas, en een bijna ramp ontstond. Getest maar het apparaat reageerde eerst niet op mijn testpogingen. Maar na enkele trucen en de batterij eruit gehaald en erin, weer opnieuw opgestart, kon ik een zucht van verlichting slaken, hij deed het gelukkig nog. Afgesproken dat Marisol zou roepen als er toevallig iemand afviel. We positioneerde ons vlak bij, naast het beach-tennis veld, En ja hoor, na een uurtje bleek dat er een persoon, die wel besteld maar nog niet had betaald, niet kwam opdagen. Toch het cadeautje present.
Omdat we aan het tennisveldje lagen, gingen er een stelletje studentikozen, een spelletje tennis spelen. Echter deze Teun, Toon, August en Ome Willem, sloegen de bal er meer naast dan in het veld. Gevraagd of we een helm op moesten. Ze lieten het meisje de bal terughalen van het strand, zodat de mannetjes buiten schot zouden blijven. Mijn advies aan de brallers, om op veld 5 te gaan spelen, was door de 6-2 stand, niet meer nodig. Lia was ondertussen terug, met prachtige nagels, dus kon ik op pad met de camera. Even naar de “otra banda”, het schiereilandje van JT-Beach. Onderweg ontmoette ik enkele lotgenoten uit Zeeuws-vlaanderen, die net als ik, tien minuten eerder, een power-boot voorbij hoorden komen. Inderdaad horen, want om zelfs maar de camera op te kunnen pakken, daar was dat ding, met 4x350 PK, veel te snel voor, en weg. Even gezellig met het leuke stel over wat koetjes en kalfjes gepraat, en door.
Aangekomen viel me een Christusbeeld op dat daar deels op het strand stond, verstopt tussen wat begroeiing. Het hoofd van de grote leider, tenminste wie hierin geloofd, was bijna helemaal kapot. Dus probeerde ik om, het voor de foto, ietwat rechtop te zetten. Prompt klom er een hagedisje over mijn hand naar buiten, en nam positie op de plaats waar eens het hoofd had gestaan. De rakker poseerde zelfs voor me, met een blik van “wat moet jij nou”. Hierna nog even wat stukjes Mundi gecheckt, en weer terug naar mijn ligplaats voor vandaag. Na ongeveer een uurtje vertrokken we, via de AH, terug naar ons “nest” om de voorbereidingen voor het feest maal te doen. Zo rond 19:00u. waren de gasten aanwezig, en nadat ik bij de Indonees de grote dozen had opgehaald, kon het maal beginnen. Het was weer als vanouds, top. Na enkele uurtjes, waarbij ik zelfs een beetje aan het knikkebollen was, taaide iedereen af, en naar bed. Te mañan dushinan…