Vaak begon ik mijn blogjes met, "sitting on my porche", maar nu gaat dit niet meer op. Het is nu zittend onder mijn tuinluifel schrijf ik mijn dagelijkse blogje. Af en toe een "kleine kruiper" langs de voeten, die bij een beweging van mij direct de buren op gaat zoeken. Je hoeft op Curaçao niet echt in de bush te zijn, om de hagedisjes of leguanen te vinden...
Jan Thiel-Beach. ontstaan uit een zoutmeer, én de zoutplantage, vlak bij "het Spaanse Water", nu één van de meest ontgonnen stranden op de Zuidkant van het eiland. Vandaag onze optie om even
lekker te ontspannen. Mijn eega wilde vandaag graag daar even naartoe, om haar nagels te laten "vernissen" om deze vakantie er in ieder geval prachtige
kleuren op haar handen te hebben. Het weer was wat onstabiel, misschien wel prettig om de eerste dagen er niet als een "Brit" uit te zien. Bijna uitgestrekt tegenover de duikschool
Scuba Diving was het net alsof we aan een Catwalk lagen. De douche, aan de andere kant van het pad, een beetje groenig en "bemost" trok een hoop klanten, die na een zwembeurt,
vanaf de "Hollywood" trap uit het water, eigenlijk voor mijn neus de zoetwaterstralen, over zich lieten uitgieten. Ook Pluvius liet zich niet ongemoeid vandaag, tenminste, dit
buitje was niet eens genoeg om de stof weg te spoelen, maar leverde wel een komisch zicht op. De reuring op het strand leverde bij mijn buren, een ware "bushalte" op. Het leek of alle
billen van het strand, onder de palapa verzamelden. Wat natuurlijk wel weer een aardig plaatje opleverde. Gedurende de tijd aan de catwalk, heb ik zoveel vlees langs zien komen, waar je
de inwoners Amsterdam, het hele leven lang kan voeden...
Nadat onze spullen waren ingepakt, en we het meisje wat ons van het natje en droogje had voorzien, gered hadden van een kasverschil, kwam er een vrouwtje met een vraag. "Moet ik betalen voor de bedjes","want ik heb vandaag geen geld op zak". Met onze bonnetjes hoefde zij zich daar niet druk om te maken. Op weg terug naar Caracasbaaiweg, zag ik een aantal waterscooters die wat toeren aan het bouwen waren. Omdat we redelijk achterin op het strand waren, en ik met mijn nog Witte ledematen, geen strandwandeling wilde maken, had ik nog weinig bootjes kunnen schieten. Om even de "nieuwe Visserij" te zien, wilden we toch even die kant op. Juist toen we uitstapten kwam er net een visser aan. Verweerd tot en met, stapte hij op de steiger. Tenminste wat er voor door moet gaan. Zijn zelfbouw steiger kwam zeker niet bij een bouwmarkt vandaan, en leek meer op een vlonder. Deze leverancier, van de miljoenen investering tegen over zijn aanlegpunt, was waarschijnlijk niet gesponsord door zijn broodheer. Naar mijn idee kon het deze praatgrage, en montere man, die vandaag een "malu" visdag had gehad, niet echt schelen. Na het maken van een plaatje gingen we op weg naar "huis"...
We hadden afgesproken dat we met Betty en "Kokkie" naar de H&P Olivia zouden gaan. Vorig jaar waren we daar ook en het eten was toen zeer goed, met een muziekje
erbij. Er zou een feestje zijn, en de genodigden kwamen met veel "glitter en glamour". Dat een aantal dames duidelijk een verkeerde kledingkeuze hadden gemaakt, daar hoef je geen "Koetsie" kenner
voor te zijn. Naar mijn idee, en wie ben ik natuurlijk, waren er mensen die met een schoenlepel de jurk moesten aantrekken. De gerechten waren bijna top. De Tenderloin van Kokkie en mij
waren super mals, het rack Spareribs van Lia was te gek heerlijk, maar voor Betty, die "Medium rare" zalm had besteld was het het heel veel minder goed. Toen het crispy randje eraf was,
was het net alsof we het visje nog konden redden als we het terug gooiden. Zelfs nadat het twee keer na opdienen de keuken had "geraakt" werd het niet beter. Nadat we met onze lege spiezen nog
even een zwaardgevecht hadden uitgevoerd, konden we naar ons toetje. Het ijsje wat we op de Caracasbaaiweg hebben gehaald was enorm. Één bolletje was beker vullend, laat staan de 3 die
ondergetekende had. Na het Blauwe "sherbet" ijs te hebben gegeten, leek het wel of ik een "husky" was die op een verkeerd werelddeel was beland. Volgende keer maar weer iets anders dan. Nadat
Betty en "Kokkie" ons hadden afgezet,en nog een afzakkertje, was ook deze dag alweer voorbij... Voor morgen op het programma, een BBQ bij "Tall Tony J" en zijn Pientje... Te mañan dushinan,
bon droemi.....