20240308 VvoC24, djabiernes, dag 9 Mambo Blvd II, Brandalarm, smeren helpt niet meer, eten bij de "Koningin van de Berg"

Zwaar bewolkt, en af en toe een buitje, dat was niet alleen de voorspelling maar dat konden we "sitting on our porche", al direct ervaren. De temperatuur was top, alleen net als je op een warme zomerdag in Nederland ervaart, het voelt dan klam aan. In de tropen, waar wij ons nu bevinden, daar voel je het nog even iets meer... Btw, voor de meelezers, de Blauwe link is de fotolink, waar je de foto's van de dag kunt zien...

 

Mambo Blvd II,

De keus viel, ondanks dat we met onze auto al onderweg waren naar Blue BayBeach, op Mambo. Wederom bij Bonita, sloegen we ons kamp op.  We lagen er koud een half uurtje en hoorden een hard ontruimingsalarm boven op de Mambo Blvd. Omdat "Kokkie" daar ook zijn zaak heeft, kon ik me niet bedwingen, en moest ik toch even kijken. Aangekomen bij "el grill Mexicano", stond de deur naar de keuken open, en na enig roepen, kwam de "Chef"

naar voren. Je kunt natuurlijk in bijna Adamskostuum niet zomaar een keuken in lopen. Gelukkig was het alarm niet bij hem, maar bij de buren, die ook niet zoveel aanstalten maakten om de boel achter te laten. Nee gelukkig was het loos alarm, en konden de "entrepreneurs", nadat de Blvd monteurs lieten komen om het e.e.a. te verhelpen, weer aan de kook. Tenminste verder met de Mise en place, het gereedmaken van alles wat voor de bereiding van gerechten nodig is...

 

Smeren helpt niet meer
Terug bij mijn basiskamp had mijn moppie de voor ons standaard drankjes besteld, de reeds als goed beoordeelde IJskoffie, met verdomd goede rietjes. Die we ook proberen te bewaren voor op andere ankerplaatsen, waar we dit goedje gaan bestellen. Het moet niet nodig zijn maar, om de slappe-, sneldichtzuigende-, woke zuigstaafjes, niet te hoeven gebruiken, een must. In deze uitvoering zaten trouwens een paar heerlijke druifjes, die er vorige keer niet bij hoorden. Mijn oog viel op een gezette dame, die door, waarschijnlijk, haar eega even werd ingesmeerd. Dat hij dit in hun voorgaande zonnesessies had vergeten, dat leed geen twijfel. De vrouw was op, de meeste plekken die haar badpak vrijlieten, zo Rood als een kreeft. Daarom adviseren wij altijd, aan een ieder die het maar wilt horen, "smeren ook wanneer het bewolkt is, of zelfs licht regent"...

 

Hiswa te water naast Hemmingway

Even voorbij de strandtent van Hemminway, óók een plekje voor zien en gezien worden, is tegenover het "SeaQuarium" een klein haventje, ook de instapplaats voor een duikavontuur.  Vaak liggen hier een aantal prachtige bootjes waar óf de ondernemers óf een rijke stinkerd, die zijn vaartuig hier afmeert. De mensen die mij al iets langer kennen, weten dat wij in de familie zelf ook altijd bootjes hebben gehad. Ik ga jullie vertellen, niet van dit kaliber hoor. Met een 3 tal Mercury-motoren van elk 600PK, JA je leest het goed, met een handelsprijs van zo'n $75.000 per stuk, was dit echt het ultimum. Keep on dreaming. Maar anders gezegd, vaar je hiermee full-speed in Medemblik de haven uit, dan is het verderop gelegen "Gedempte Achterom", in één keer weer een deel van de haven geworden. Enkele lekker gekleurde plaatjes geschoten, en back to base.
Na het strand even langs de buurtsuper, en dan even afkoelen in "onze" pool. Nu was er een leuk stel Cana-Nedelanders, de familie Kees en Yvonne van S. die al 25 jaar, in de meest Noordelijke provincie van Canada bewoont. Even een stief uurtje met deze mensen zitten kleppen, tot mijn eega mij erop wees dat we 20 minuten later een afspraak hadden. Één voor zes waren we bij Betty, die aanschoof in onze auto. Zus Luca moest nog even van haar manor  worden opgehaald, en dan naar de "Koningin van de Berg", Oma...     

 

Eten bij de "Koningin van de Berg"

Voor Oma, de CapA, de tutti Capi van de Famia, had voor ons allemaal een heerlijke echte Antilliaanse maaltijd bereid. Het was Vrijdag, dus werd het onder andere vis. Na de tweede keer opscheppen, schoven er meer familieleden aan, die ook allemaal heerlijk konden smikkelen van Oma's kookkunsten. Op verjaardagen komt er vaak een gesprek over, óf politiek, óf in ons geval sport. Voor een buitenstaander zou het lijken alsof dat we de grootste ruzie hadden, echter het was een discussie over het leuke spelletje Padel, een overgewaaide sport, met oorsprong in de Spaanstalige landen. Volgens mij heel leuk en waarbij "Tall Tony J", beweerde dat "het zo éénvoudig is, dat zelfs een debiel dit kan spelen". Nadat ook "Kokkie", ondertussen bij de famia Antiana aangesloten, het genoemde voorbeeld, na ongeveer een half uur, onderschreef, kwamen we niet veel verder, en lieten we het debat erbij. Dan maar over op Golf, het knikkeren voor bejaarden, zoals ik het altijd noem. Beiden zijn verwoede spelers, wel met een handicap, maar dat schijnt hierbij te horen. Ik kreeg even een flitscursus van beiden, maar zoals ik hun al zei, ben ik bang om mijn armen uit de kom te slaan, dus voor nu maar even niet... Misschien als ik nog ouder ben... Op huis aan, en nog even wat plaatjes (100) ordenen, dan rond 2:00u. naar ons bedje, Dushi drumi, dushinan, te mañan.....