Baya Beach vissen zonder zonnebedden
Vandaag gingen we naar het strandje waar voornamelijk de "locals" van het eiland komen. De toeristen vinden naar mijn mening dit soort strandjes,
een beetje minderwaardig. Mede omdat, het strandje, wat de laatste paar jaar toch een impuls heeft gekregen en het e.e.a. aan het strandje te verfraaien. Zo zijn er wat baby-palmpjes geplaatst,
en een tweetal palapa's. Verder is hier ook de mogelijkheid om dicht langs de kant, een beetje te vissen. Één van de hobby's die ik in Nederland ook graag mag doen. Nadat we voor mijn eega
het "zonnebed" in orde hadden gemaakt, wat vandaag bestond uit een paar handdoeken, met wat stenen op de hoeken. Daarna werd ik ook in de "olie" gezet. Dit was het strandje waar op Zondag de
kerkdiensten worden gehouden, in een omgebouwde discotheek. Die trouwens nu als prachtige kerk in gebruik is.
Het "Oil rig" aan de steiger
Aan de hoge steiger, vlak naast Baya Beach, lag een "oil rig", een boortoren afgemeerd. De onderhoudsmensen, die veelal van het eiland komen of bij de overburen, het tegenovergelegen Venezuela, liepen af en aan. Ook werd een soort van haaienkooi getakeld, door een zeer ervaren kraanmachinist. In deze kooi werden de werkmensen van de steiger, elders op het booreiland omhoog geholpen. Het af- en aanrijden van de prachtige en grote Amerikaanse trucks, met daarop de buizen, afvalcontainers en wat al niet meer, ging de hele middag door. Ook deze materialen, werden door dezelfde kraanmachinist, net als de werklui precies, op hun plaats getakeld. Het was best een mooie afleiding voor ons op het strand. Er werk mij verteld, dat deze "water reus", op open zee, niet verankerd kan worden, mede doordat deze olie platformen, op zulke dieptes werken, dat dit onmogelijk is. Met vier gigantische motoren in de poten, schijnt het via GPS besturing te werken, en dat de maximale afwijking, op open zee, slechts 3 cm is... Meer afwijking zou de boor, die in de bodem aan het "drillen" is, doen afbreken. Al met al een mooi schouwspel.
De "voice" van Curaçao
Destijds, zo'n jaar of 5 terug, zat er een ouder echtpaar achter ons op een paar vis stoelen. De voorganger- en tevens de voorzanger
van de kerk, was overal luid en duidelijk over het strandje te horen. Beide mensen zaten zo mooi
naast elkaar, waarbij In de leuningen plastic bidons stonden, met een Rode afsluitdop, Wat een grote gelijkenis had met de knoppen van de "Voice" stoelen. Op mijn verzoek, voor de foto, hielden
deze lieverds de handen boven de knop, en gelijktijdig hun hand lieten dalen. Daarop kreeg ik een por van mijn moppie, die vond dat ik dat ik niet iedereen in de maling moest nemen. Maar ja
dacht ik, alles voor het plaatje...
Geen kaas maar bacon
Met een aardige zonnebeschermingsfactor, werden rug en schouders behandeld, om de koperen ploert te weerstaan. Op de betonnen stijger aangekomen, was in het
heldere water goed te zien, dat er wel degelijk vis rond zwom. Maar net als in Nederland moeten ze wel trek hebben in , in mijn geval Kaas óf Bacon. De eerste de beste worp, nog met lood aan mijn
lijn, werd de kaas snel gepakt, en door een visje meegenomen, en tussen de stenen vastgezet. Met een beetje te veel kracht op het gevlochten lijntje was mijn eerste "lood verlies" een feit. Dan
maar verder zonder verzwaring, wat direct resultaat had. Het wijzigen van de tactiek, leverde de volgende 3 pogingen ook direct 3 visjes op, die ik natuurlijk terug in het water gooide. Naast een
oude man, die al een poosje met een werplijn zat te vissen, kwamen er nog een aantal jonge mensen, met hun werplijnen bij me staan. één van de jongemannen had mijn TEMU hengeltje, met
molen gezien, en was onder de indruk van het "visgereedschap". Helaas kunnen de inwoners van Curaçao niets laten afleveren van onze Nederlandse verkoopsites... In ieder geval, na ruim anderhalf
uur, gefrituurd worden in het zonnetje, en 3 visjes op het scorebord vond ik het wel weer genoeg. De jonge mensen die nog bleven vissen, vingen ook nog 1,5 vis, maar hun BBQ konden ze er niet mee
vullen... Het provisorische zonnebed was in ieder geval een succes...
BBQ Surf and Turf
We hadden met "Kokkie" afgesproken om uit eten te gaan. Echter had hij een beter idee, en wilde zijn BBQ wel van stal halen. Nou gezien de vorige edities van de BBQ, ook die bij Tall Tony J., was perfect, dus een goed
idee. Laatst genoemde was zijn "Swa" gaan zoeken, en kwam zodoende bij ons op het local strand terecht. Terwijl we tegen de zon in naar het water aan het staren waren, werden niet alleen de
toebehoren via de weg, de trucks, maar ook via het water aangevoerd. Een loodsboot, die aan een verankerde dukdalf was vastgelegd, moest hiervoor wel zijn kunsten vertonen, om de ondiepten voor
de kust te omzeilen. Nadat we hadden gezien dat zij dit ook wel zonder ons konden doen, verlieten wij zo rond 17:30u. het strand, op naar de BBQ. "Kokkie" had zijn "mise en place"
alweer voor elkaar en in rap tempo had hij de Top bud Sirloin steak, garnalen, maiskolven en de aardappels alweer gaar. Na deze verwenning, en de gebruikelijke zin- en onzin verhalen, sloten we
ook deze dag af, in het tropisch paradijs... Té mañan dushinan, drumi
dushi....